Borkum, Duitsland

Gisteren beloofde het prachtig weer te worden, tijd om erop uit te gaan. Vorig jaar was Schiermonnikoog ons erg bevallen, en dit jaar wilden we een Duits waddeneiland aandoen. We twijfelde tussen Borkum en Spiekeroog. Maar vanwege de afstand kozen we toch voor Borkum.

Het beloofde niet veel goed, de lucht was grauw en op de boot was het enorm koud!

We hebben even over de boulevard gewandeld met uitzicht over het strand en zijn bekende strandhuisjes. Zilvermeeuwen genoten ook van het uitzicht :-)

Toen zijn de duinen ingelopen en werd het toch wel héél erg warm. De lucht trok open, de jassen gingen in de tas en de zonnenbrandcreme werd tevoorschijn gehaald.

We besloten weer het immense strand op te gaan, in de verte zagen we hele hogen golven, en ook daar hadden zich mensen verzameld. Heerlijk met de blote voeten door het zand!

Eenmaal lopend op de grote zandvlakte zagen we het water stil maar heel snel naar ons toe komen. Het werd vloed! Omdat we het strand niet kenden zijn we weer terug langs de waterrand richting het stadje gelopen. Later met de verrekijker constateerde we dat er,  waar we de golven zagen in de verte en waar mensen hadden verzameld, enorme aantallen zeehonden lagen! Je kon er gelukkig niet komen, het gebied is beschermd, maar die mensen waren er dus wel zo dicht mogelijk bij gekomen. Het water bleek uiteindelijk ook niet zo ver omhoog te komen, dus de volgende keer gaan we zeker verder kijken.

We zijn nog even het stadje zelf ingelopen om lekker op een terrasje met een zalige pasta te lunchen. Het  lokale museum  hebben we ook nog een bezoekje gebracht, erg leuk om te zien hoe ze vroeger leefde. Het skelet van een aangespoelde enorme pot/wal(?)vis was erg indrukwekkend.

's Avonds op de boot, moe maar voldaan en met een verbrand hoofd ondanks factor 50 (!!) naar huis.