't Swieneparredies

Op aanraden van een collega zijn we afgelopen zaterdag wezen kijken bij 't Swieneparredies: een "varkensboerderij" (niet een voor vleesproductie) in Nieuw Scheemda. Nu houd ik echt van alle diertjes, maar ik denk toch echt dat varkens de meest ondergewaardeerde diertjes van de wereld zijn. Zo schattig, lief, intelligent en...tja modderig :-)

We werden ontvangen in een enorme boerenschuur die de deuren permanent open heeft staan vanwege de enorme aantallen zwaluwen die er broeden. Ook nu al weer was het een drukte vanjewelste met in en uitvliegend verkeer.

We werden rondgeleid door Milan Sanders, de zoon van de initiatiefneemster Violette Sanders die met haar liefde voor de varkens dit allemaal heeft opgezet. Milan weet met enorm veel enthousiasme én heel veel kennis over de varkens te vertellen.

Het eerste varken dat naar ons toe kwam gerend was Belle, een Bergsträßer Knirps. Ze heeft ooit in een villa met een zwembad gewoond, maar helaas kon de eigenaresse niet meer voor haar zorgen. Belle is een enorm schattig, vermenselijkt varken, die alles doet voor een appeltje :-)

 Belle woont samen op het weiland met een Meishan zeug, een van de oudste nog gehouden vleesrassen uit Azië. Ze is enorm dik en kan niets meer zien door de overhangende oogkwabben. Genieten doet ze nog wel, als je haar op haar buikje aait gaat ze er helemaal voor liggen en draait haar buikje naar boven.

Op de foto links hierboven zie je het grootste varken op de boerderij. Haar naam is Sophia, en ze is een Bonte Bentheimer zeug, een zeer zeldzaam ras waarvan er nog maar een paar honderd zijn. Ze komt van iemand die haar heeft gehouden op een prive boerderij, maar ze werd te dominant. Ze heeft dan ook een enorme krachten is behoorlijk nukkig en wisselend qua humeur.
Rechts zie je twee Hongaars wolvarkens, de voorste een slanke dame, en achterin liggend de dominantere dikkere dame van de twee. Hun oortjes waren echt schattig met die krulhaartjes!

De prachtige snoet van Olle, een Linderöd zeug afkomstig uit Zweden. Ze zat samen in de wei met Duke een mooie Amerikaan maar die liet zich helaas niet van zijn mooie kant zien.

Links het alombekende roze vleesvarken, maar hier heeft ze een mooie naam: Lola. Lola is dominant over de prachtige Amerikaanse Rubi (rechts). Rubi is een Duroc varken. Deze neigen ernaar nogal agressief te zijn, maar Rubi was een schat die graag aan aaitje wilde.

In 't Swienneparredies wonen ook twee echte wilde zwijnen. Ze komen van iemand die ze fokt, ze dan uitzet in de Belgische Ardennen en er dan op jaagt. Hoe wreed kun je zijn :-(  

 Dit Hangbuikzwijntje komt bij iemand vandaan die dacht dat het leuk zou zijn om een hangbuikzwijntje te houden in de tuin van een rijtjeshuis. Helaas weten maar weinig mensen dat varkentjes niet zo makkelijk te houden zijn en dat zeker als ze alleen gehouden worden ze veel vernielen. 

En dan de Kune Kune's! Wat een geweldig ras, een Maori varken dat oorspronkelijk uit Nieuw Zeeland komt. Ze vinden aaien en knuffelen helemaal geweldig, willen graag een buikmassage en zijn echt enorm vriendelijk. Hierboven zie je 1-jarig Kune Kune varkentje. Heel anders qua uiterlijk dan de hieronder ongecastreerde Kune Kune beren. Wat een monsters zijn dat! Ze maken een vreselijke herrie, kwijlen en zien er niet uit, maar lief dat ze zijn...

Ik moest even iets overwinnen, maar nadat Milan mij had overtuigd dat het toch de liefste heren van de boerderij waren (de dames waren de bitches meende hij) en dat vooral Kune Kune's zo lief zijn durfde ik bij de onderstaande heer in de wei te lopen en hem over zijn buik te aaien. Waar hij dan ook echt helemaal voor ging liggen, met zo nu en dan een diepe zucht.

Niet te filmen van lelijkheid, maar wat zijn ze geweldig..deze Kune Kune mannen. Er zit absoluut geen greintje kwaad in ze, ze zien er alleen maar heel imposant uit.

Ik kan het iedereen aanraden, wanneer je eens in Oost-Groningen bent, om een bezoekje te brengen aan Het Swieneparredies. Wij hebben er genoten!