Balloërveld

Op 30 oktober hoorde ik het vreselijk bericht dat de schaapskooi in Balloo waar ik zo graag kom om fairs te bezoeken en schaapjes te kijken de nacht ervoor is afgebrand. Twee schapen en herdershond Tom zijn omgekomen en ik moet eerlijk bekennen dat ik een traantje heb gelaten. Arme schaapjes, arme hond en arme herders die hun levenswerk in vlammen hebben zien opgaan, maar wat een geluk dat niet alle schapen in de kooi stonden. De schaapskooi Balloo ligt aan het Balloërveld, een prachtig natuurgebied en Rick en ik gingen er afgelopen weekend , ondanks de mist, een stevige wandeling maken. 

We zijn eigenlijk gewoon maar een kleur paaltjes gaan volgen, zonder te weten hoe lang en waarheen deze liep. Maar het voerde ons langs afwisselende heide landschappen. De herfstige kleuren van de hei in combinatie met de mist gaf het een mysterieus tintje, erg mooi!

 

Binnen de struiken heide vond je soms kleine groene wereldjes op zich met miniatuur landschapjes. Zoals het kleine mini paddenstoel hierboven van max 2 cm hoog.

Van grote zandwegen werden we geleid naar kleinere paden en zo kreeg je al weer snel ander uitzicht.

Ineens waren we uit de heide en keken we in een drassig groen landschap zonder einde door de mist. Wat een stilte! Het leek het einde (of begin?) van de wereld wel..

Het Balloërveld heeft een lange historie terug. Op de foto links zie je bijvoorbeeld een grafheuvel. Uit onderzoek is gebleken dat er oorspronkelijk palen omheen hebben gestaan. Op grond daarvan hebben ze de heuvel kunnen dateren in de bronstijd, oftewel tussen 1500 - 1100 v Chr!  Ook zijn er karresporen uit de middeleeuwen te vinden, die een deel verbinding van een verbindingsroute waren tussen Coevorden en Groningen.

Op de foto lijken ze niet zo diep, maar hierboven zie je twee enorm diepe loopgraven. Deze zijn een restant uit de WO II. Het Balloerveld is voor een groot deel in de 20ste eeuw militair oefenterrein geweest. Samen met het mistige weer en de sobere kleuren gaf het toch wel iets treurigs.

En dan besef je dat je al 2½ uur flink aan het doorstappen bent, toch wel moe bent en dat het ook begint te schemeren. Rick had het plan een "shortcut" te nemen via het pad op de rechter foto. Mocht je ooit op het Balloërveld lopen en dit pad tegen komen: neem deze niet... tenzij je van paden houdt die eindigen in the middle of nowhere met overal bramenstruiken.. Het werd een ware survival tocht, met springen over kleine beekjes en afgaan op het geluid van autos want veel konden we niet zien om ons geen door de mist, een pad was er allang niet meer. En bedankt Rick.. :-)

Uiteindelijk gelukkig voor het helemaal donker werd bij de weg aangekomen en die gevolgd tot we het pad naar de parkeerplaats weer tegenkwamen. We kwamen moe maar voldaan met rode wangen thuis :-)